Grand Canyon en Death Valley

Op 24 mei stonden we vroeg op om  naar de Grand Canyon te gaan. Om zeven uur 's ochtends reden we van ons hotel weg, om pas tegen twaalven aan te komen bij de Grand Canyon. Daar konden we de auto vlak voor de ingang parkeren en met een gratis shuttlebus verder naar enkele uitkijkpunten. De foto's spreken al voor zich, al is het in het echt nog veel indrukwekkender. Zoals je je in sommige grote kathedralen ontzettend nietig kunt voelen, zo'n soort gevoel had ik ook toen ik in die immense ravijnen keek. Het was eigenlijk onbeschrijflijk. 

Na anderhalf uur gingen we weer de lange terugtocht maken, want de volgende dag moesten we weer vroeg op. 

Vandaag, 25 mei, ging de rit van Las Vegas via Death Valley naar Bakersfield. We waren om 7 uur 's ochtends vertrokken, en zijn om zeven uur 's avonds aangekomen. De tocht ging langs Dante's View, een prachtig uitkijkpunt dat 1669 meter boven zeespiegel ligt. Vervolgens reden we naar Zabriskie's Point, waar mooi zicht was op verschillend gekleurde bergen. Tot slot  reden we naar Badwater Basin, het laagstgelegen punt van Noord-Amerika (86m onder zeeniveau). Daar lagen ook eindeloze zoutvlaktes waar tot onze verbazing veel mensen overheen liepen. Dat durfden wij niet aan, en het was ook 36 graden buiten, dus we gingen snel weer de auto in. 

Het klinkt allemaal als een klein tochtje, maar het was een flinke tocht. Wat het vooral vermoeiend maakte, was de constante beklimming en afdaling van bergen. We zijn wel drie keer tot minstens 4000 ft geklommen, en dus ook weer afgedaald. Op een gegeven moment was het half vijf en zaten we nog steeds in de woestijn. Gelukkig kwam tegen zes uur de bewoonde wereld weer wat in zicht (gelukkig kwamen we wel regelmatig tegenliggers tegen, zodat we niet helemaal alleen op de weg waren). 

Morgen vertrekken we vanuit Bakersfield naar Fresno, met een tussenstop in Sequoia Park.